5e bezoek dierenopvang Istrië (2)

Op weg naar "Tierhilfe Istriën" in Novigrad (west-kust Istrië) halen we nog even de bestelde teken- en vlooienampullen op bij een dierenarts in een nabijgelegen dorp. Deze brengen we de volgende dag nog even langs het vorige asiel, "Happy End" in Pazin.

Tierhilfe Novigrad, we opende de deur en zagen…… heel veel puppy’s! Direct was ons eerste gevoel: “Die worden allemaal zo geadopteerd! Hebben zij onze donaties wel echt nodig?"

We vonden de Duitse eigenaresse (Wida) nu ook niet de meest hartelijke persoon. En toonde wat ons betreft onvoldoende affectie met de honden. Ze aaide ze helemaal niet. Ze liet ons ook een beetje rondkijken, maar informatie moesten we echt van ver halen. Later ging dat beter en vertelde ze iets meer over de opvang. Maar een 1e indruk maak je maar 1 keer...

Ze runt het geheel grotendeels alleen! Ze doet het al 30 jaar en is vanaf 06:00 uur op de been tot vaak 0:00 uur ’s nachts. En dat geloven we ook. Ze woont op het terrein in een soort stacaravan. Het andere casco gebouwde huis zit vol met honden. Ongeveer 8 oudere honden en 25 puppy’s op dit moment. In februari had ze 137 puppy’s! Behalve die 25 zijn ze nu allemaal geadopteerd. Ze heeft een groot netwerk in Duitsland en Oostenrijk met gastgezinnen.

En daar zit voor ons meteen het dubbele gevoel. Zij vraagt EUR 300,00 per puppy en ontvangt hier dus een inkomen uit. Het vorige asiel in Pazin heeft dat bijvoorbeeld niet en de honden daar gaan na een uitgebreide intake gratis naar een nieuwe Kroatisch gezin. Kroaten betalen er simpelweg niets voor. Een ander asiel wat we nog zullen bezoeken heeft ook een netwerk in Duitsland maar zij vragen alleen de medicijn- en sterilisatiekosten terug van circa EUR 130,00 – EUR 160,00. Uiteraard zit er weer een verschil tussen de mannetjes en vrouwtjes honden ;-).

Als ervaren adviseurs van beroep inventariseren we verder en passen we LSD toe. En nee, dat heeft verder niets te maken met geestverruimende middelen ;-).

Zij geeft aan EUR 300,00 te vragen, omdat ze op die manier meer nieuwe puppy’s kan aannemen. Anders moet ze "nee" verkopen en meer puppy's aan hun lot overlaten. Mmm… dat zal deels waar zijn, maar andere asielen vragen dus niets of minder EN nemen niet alleen puppy’s aan, maar redden ook de moeders en oudere honden. Zij redden het ook. Ook al is dat maar net. En bij die mensen druipt de inzet en passie er vanaf!

Ze zal echt goed werk doen en haar leven opgegeven hebben voor het asiel, maar we hebben besloten dat we de donaties een beter doel kunnen geven en hebben daarom het vorige asiel een hogere donatie gegeven. Dat is al in het vorige verslag verwerkt. We verwachten dit ook bij het volgende asiel te doen, want de contacten met hen zijn erg goed.

Maar ja, we willen jullie de puppy foto’s natuurlijk niet onthouden, want we zouden ze zo in onze goed geventileerde kofferbak direct meenemen naar Nederland. Wat een scheetjes zeg!

 Hahaha. Hoeveel puppy's zitten er in de hoop?

Nog meer? Ok!

Nog wat fotootjes van de oudere hondjes: